En daar is hij weer, de Nederlandse ‘makelaar’ uit Guardamar aan de Costa Blanca, die samen met zijn net zo Nederlandse ‘advocate’ er bijna een sport van maakt om landgenoten een vet oor aan te naaien. Even voor de duidelijkheid; de man noemt zich makelaar, maar mensen die hun vak niet verstaan moet het eigenlijk verboden worden om zich voor wat dan ook uit te geven.
Erger nog is het met zijn zwaar geblondeerde vriendin. Zij noemt zich advocate, maar heeft nog nooit een wetboek van dichtbij gezien. Van veraf ook niet overigens. De dame in kwestie werkt bij een juridisch adviesbureau in Guardamar. Meer niet en zelfs dat is al te veel. Advocate is ze in ieder geval zeer zeker niet.
Hun werkwijze is inmiddels beroemd, of misschien kan ik beter stellen ‘berucht’. De makelaar heeft zich gespecialiseerd in vrijstaande huizen in het buitengebied in de regio van Elche/Aspe. Inderdaad, het gebied met zo’n beetje het grootste percentage niet of nauwelijks in het Spaanse vastgoedregister geregistreerde huizen. Huizen waar bij negen van de tien woningen de woonvergunning niet aanwezig is en waarvan, als er iets aan mankeert, nog geen badkamertegel vervangen mag worden. Maar daar hoor je de makelaar niet over. Hij verkoopt bijna onbewoonbaar verklaarde huizen nog als een absolute buitenkans.
Sterker nog, als tijdens de bezichtiging gevraagd wordt hoe het zit met registratie en/of woonvergunning, verklaart de makelaar met een stalen gezicht dat alles in orde is, om dit, nadat een eerste aanbetaling is gedaan, meteen weer glashard te ontkennen. En echt, het maakt hem niets uit of bij de bevestiging een getuige aanwezig was. Bij de bezichtiging adviseert hij de potentiële kopers om toch vooral een advocaat in de hand te nemen om alles te controleren. En laat hij nou toevallig goede verhalen gehoord hebben over een Nederlandse advocate uit Guardamar… En hop, daar komt de geblondeerde troela in haar veel te strakke mantelpakje om de hoek kijken. En hoe zij ook haar best doet, zij kan niets vinden dat niet in orde is aan het huis, tegen een tarief dat vele malen hoger is dan gemiddeld gevraagd wordt.
Bij de notaris treedt ‘Blondie’ op als vertaalster en vertaald precies datgene dat voor haar en haar partner in crime niet bezwarend is. Voor de zekerheid schuift ze nog snel een papiertje onder de neus van de kopers waarop staat dat de kopers van alle zaken en de staat van het huis op de hoogte zijn gebracht. Als de kopers na enige tijd dan begrijpen dat ze glashard zijn opgelicht, wordt het voor de kopers een haast onmogelijk verhaal om hun gelijk te krijgen.
Inmiddels hebben wij dit kantoor al enige tijd op onze steeds langer wordende lijst staan van kantoren waar kopers ver, heel ver vandaan moeten blijven. Maar het blijft triest dat dit soort figuren nog steeds gewoon hun gang kunnen gaan en klaarblijkelijk overal mee weg komen. Mijn advies is dan ook om altijd hoor en wederhoor toe te passen als je zaken gaat doen met een makelaarskantoor en zelf op zoek te gaan naar een in Spaanse vastgoed gespecialiseerde advocaat. Beschouw een aansluiting bij bijvoorbeeld het Spaanse API niet automatisch als betrouwbaar. Want dat zegt namelijk helemaal niets over de betrouwbaarheid of het bezit van enige vakkennis. Laat al in de reserveringsovereenkomst opnemen dat alle aanwezige bebouwing geregistreerd is of wordt en de woonvergunning aanwezig is. Wat de makelaar ook zegt, hoe betrouwbaar hij ook overkomt. Want ook hier gaat het spreekwoord op: “een gewaarschuwd mens telt voor twee…”